De laatste etappe Travnik - Sarajevo
Blijf op de hoogte en volg Antonie
22 September 2015 | Slovenië, Breza
Ik zou kunnen beginnen door te zeggen, de tijd is voorbij gevlogen. Nou dan doe ik dat maar.
Een vreemd gevoel bekroop mij gisteren dat het dan echt de laatste etappe was. Nog één keer opstaan en mijn fietskleding aantrekken, nog één keer melkvet op m'n zitvlak smeren, nog één keer mijn bidons vullen en nog één keer de bandjes controleren en oppompen.
Tijdens de rustdag hadden we helaas regen maar dat mocht zeker deze dag niet verpesten. Wil, Barbera, Liliane en ik logeerden in het appartement van onze Bosnische vriendin Mirela. We zijn een lekkere cappuccino gaan drinken, natuurlijk Cevapi wezen eten in een restaurantje bij de "Moskee der Duizend kleuren" en in de middag op bezoek geweest bij de moeder van Mirela. Dat was heel gezellig want ieder bezoek aan Travnik doen we dit.
's Avonds zijn we gaan eten met Mirela en daar sloten Peter, Marianne en Jan-Willem ook bij aan.
Rond 09.00 uur zijn we dan vertrokken vanaf Motel Aba in Travnik richting Sarajevo. Nog één keer het commando "Easy Company Two Minutes" van onze "General" Tom van Mierlo.
De route leidde onze over de super drukke weg richting Vitez door de Lasva Vallei. Was het is de rest van Bosnië goed te rijden, nu reden we door het aller verkeer wat je je maar kunt bedenken. Maar ach, met zo'n super team als het onze is dat zeker geen probleem.
Na zo'n 25 km natuurlijk aan de koffie. Dit maal langs de oever van de Lasva met een werkelijk prachtig uitzicht.
De route leidde verder via Kakanj en Visoko richting Sarajevo.
Deze route kan ik bijna met m'n ogen dicht rijden maar toch is het een vreemd gevoel om dit eens op de fiets te doen.
Het fietsen ging eigenlijk vanzelf en een ieder was met elkaar wederom in een goed gesprek verwikkeld. Maar natuurlijk werd het, naar mate we dichter bij Sarajevo geraakten, toch wel wat stiller. Natuurlijk omdat het einde van deze geweldige tocht on zicht kwam maar zeker ook omdat voor het gros van de deelnemers de familie en partners stonden tet wachten.
Vlak voor Sarajevo werden door de voorzitter van de Bosnische Veteranen Organisatie opgewacht en onder zijn begeleiding zijn we de stad ingereden.
Sarajevo is toch wel een drukke wereldstad maar het was wonderbaarlijk hoe snel we door de drukte heen werden geleid.
Aangekomen bij het eindpunt, het Holiday Inn hotel werden onthaald door uitbundige groep. Dat was echt een kippenvelmoment. Heerlijk om te zien te voelen.
Hierna werden met de bus richting het regeringsgebouw midden in de stad gereden om daar te worden ontvangen door de minister van Veteranen zaken en de plaatvervangend Ambassadeur van Nederland.
Een warm onthaal en een toespraak van de minister die zeer trots was ons te ontvangen op de werelddag van de Vrede in zijn Sarajevo.
Ieder teamlid kreeg een officiële oorkonde persoonlijk overhandigd. Hierna zijn we met de gehele bijeenkomst richting het monument voor de "gevallen kinderen van Sarajevo" gegaan om daar een krans te leggen.
Dat werd een echt heel emotioneel moment. Hier kreeg we met z'n allen het besef dat wat een oorlog voor impact heeft op de bevolking en zeker op kinderen.
Barbera en Liliane waren diep diep onder indruk en tot tranen geroerd toen zij de geboortedate van de gevallen kinderen zagen en beseften dat daar leeftijdsgenoten van hen bij zaten.
Een gedenkwaardig moment.
Gisterenavond kregen we de maaltijd aangeboden door Echo's in een restaurant tegenover kamp Budmir en huerna lekker en hierna terug naar het hotel en lekker het bed in.
Beste bloglezers dit was eigenlijk mijn laatste blog van deze wonderbaarlijke tocht. Ik ga me nu gereedmaken voor een middagje struinen door Sarajevo met m'n dames.
Morgen de terugreis richting Nederland.
Dank jullie voor het lezen en jullie reacties...... I Can You Can We Can.
Houdoe
Een vreemd gevoel bekroop mij gisteren dat het dan echt de laatste etappe was. Nog één keer opstaan en mijn fietskleding aantrekken, nog één keer melkvet op m'n zitvlak smeren, nog één keer mijn bidons vullen en nog één keer de bandjes controleren en oppompen.
Tijdens de rustdag hadden we helaas regen maar dat mocht zeker deze dag niet verpesten. Wil, Barbera, Liliane en ik logeerden in het appartement van onze Bosnische vriendin Mirela. We zijn een lekkere cappuccino gaan drinken, natuurlijk Cevapi wezen eten in een restaurantje bij de "Moskee der Duizend kleuren" en in de middag op bezoek geweest bij de moeder van Mirela. Dat was heel gezellig want ieder bezoek aan Travnik doen we dit.
's Avonds zijn we gaan eten met Mirela en daar sloten Peter, Marianne en Jan-Willem ook bij aan.
Rond 09.00 uur zijn we dan vertrokken vanaf Motel Aba in Travnik richting Sarajevo. Nog één keer het commando "Easy Company Two Minutes" van onze "General" Tom van Mierlo.
De route leidde onze over de super drukke weg richting Vitez door de Lasva Vallei. Was het is de rest van Bosnië goed te rijden, nu reden we door het aller verkeer wat je je maar kunt bedenken. Maar ach, met zo'n super team als het onze is dat zeker geen probleem.
Na zo'n 25 km natuurlijk aan de koffie. Dit maal langs de oever van de Lasva met een werkelijk prachtig uitzicht.
De route leidde verder via Kakanj en Visoko richting Sarajevo.
Deze route kan ik bijna met m'n ogen dicht rijden maar toch is het een vreemd gevoel om dit eens op de fiets te doen.
Het fietsen ging eigenlijk vanzelf en een ieder was met elkaar wederom in een goed gesprek verwikkeld. Maar natuurlijk werd het, naar mate we dichter bij Sarajevo geraakten, toch wel wat stiller. Natuurlijk omdat het einde van deze geweldige tocht on zicht kwam maar zeker ook omdat voor het gros van de deelnemers de familie en partners stonden tet wachten.
Vlak voor Sarajevo werden door de voorzitter van de Bosnische Veteranen Organisatie opgewacht en onder zijn begeleiding zijn we de stad ingereden.
Sarajevo is toch wel een drukke wereldstad maar het was wonderbaarlijk hoe snel we door de drukte heen werden geleid.
Aangekomen bij het eindpunt, het Holiday Inn hotel werden onthaald door uitbundige groep. Dat was echt een kippenvelmoment. Heerlijk om te zien te voelen.
Hierna werden met de bus richting het regeringsgebouw midden in de stad gereden om daar te worden ontvangen door de minister van Veteranen zaken en de plaatvervangend Ambassadeur van Nederland.
Een warm onthaal en een toespraak van de minister die zeer trots was ons te ontvangen op de werelddag van de Vrede in zijn Sarajevo.
Ieder teamlid kreeg een officiële oorkonde persoonlijk overhandigd. Hierna zijn we met de gehele bijeenkomst richting het monument voor de "gevallen kinderen van Sarajevo" gegaan om daar een krans te leggen.
Dat werd een echt heel emotioneel moment. Hier kreeg we met z'n allen het besef dat wat een oorlog voor impact heeft op de bevolking en zeker op kinderen.
Barbera en Liliane waren diep diep onder indruk en tot tranen geroerd toen zij de geboortedate van de gevallen kinderen zagen en beseften dat daar leeftijdsgenoten van hen bij zaten.
Een gedenkwaardig moment.
Gisterenavond kregen we de maaltijd aangeboden door Echo's in een restaurant tegenover kamp Budmir en huerna lekker en hierna terug naar het hotel en lekker het bed in.
Beste bloglezers dit was eigenlijk mijn laatste blog van deze wonderbaarlijke tocht. Ik ga me nu gereedmaken voor een middagje struinen door Sarajevo met m'n dames.
Morgen de terugreis richting Nederland.
Dank jullie voor het lezen en jullie reacties...... I Can You Can We Can.
Houdoe
-
22 September 2015 - 10:52
Frank Terwisscha:
Beste Toon,
Respect voor dit huzarenstukje voor jou en alle andere die dit hebben volbracht. Bedankt voor je dagelijkse belevenissen via jou blog. Ik heb het iedere keer vol bewondering gelezen. Goede reis terug naar Nederland met je gezin.
Groet, Frank Terwisscha -
22 September 2015 - 11:29
Pa En Ma:
Wij wensen jully een goede thuis reis en hopen jullie snel weer te zien
Grtjs uit hoornaar. -
22 September 2015 - 12:09
Lieke De Groot:
Lieve Toon,
Wat mooi om allemaal te lezen. Geweldig hoe jullie samen deze tocht hebben volbracht voor een heel mooi doel, heel bijzonder. Ik wens je een hele goede reis terug naar Best. Tot snel. Groetjes, Lieke -
22 September 2015 - 12:34
Elise:
Gefeliciteerd! Het is gelukt! Super! Ik wens jullie allemaal het beste toe. Goede thuisreis. -
22 September 2015 - 12:36
Elise :
En natuurlijk hartelijk dank voor de mooie verslagen!!! -
22 September 2015 - 14:03
Eli Kramers:
Hoi Toon,
Gefeliciteerd, ik vind het bewonderenswaardig dat jullie deze tocht hebben volbracht.
Ik heb niet alle dagen je blog direct kunnen volgen maar ik zeker van je verslagen genoten.
Uit je verslagen kan ik opmaken dat jij en de andere deelnemers van deze lange tocht genoten hebben en dat is toch iets waar het om gaat. Groetjes en een veilige thuis reis.
-
22 September 2015 - 14:50
Helma:
Proficiat, geweldig !!!!!!
-
22 September 2015 - 16:04
Gre Snoek:
Hoi Toon,gefeliciteerd,je hebt het gered.Fantastisch! Goede thuisreis gewenst.groeten vanuit Gorinchem. -
22 September 2015 - 16:14
Gre Snoek:
Hoi Toon, gefeliciteerd, je hebt het gered. Fantastisch! Goede thuisreis gewenst. groeten vanuit Gorinchem. -
22 September 2015 - 19:17
René:
Hey Toon,
Bedankt voor alle verslagen, die ik elke dag vol bewondering en met veel respect voor het hele team heb gelezen. Inderdaad wat Frank zegt, een huzarenstuk!! Geweldig gedaan!!
Goede reis terug, we spreken elkaar snel.
Groet aan iedereen, René -
22 September 2015 - 21:31
Marjolein Welvaarts:
Hee Toon,
Petje af voor je! Ik heb je blog helemaal bijgehouden.
Echt super dat je deze tocht helemaal hebt kunnen afmaken, met ups en downs.
Respect! Geweldig!
Goeie reis terug!
Groetjes,
Marjolein
-
23 September 2015 - 08:12
Fred:
Toon,
De woorden va Obama bij zij verkiezing waren Yes we can.
Voor jou en het hele team zou ik zeggen YES YOU CAN.
Een topprestatie van het hele team. (Inclusief de begeleiding).
Complimenten e ik hoop dat eenieder op zijn of haar manier sterker uit deze rit thuiskomt.
PROFICIAT -
23 September 2015 - 11:53
Yvonne Brons:
Zo Toontje,dit was het dan,waar jullie zo hard naar toe geleefd hebben...onvoorstelbaar wat jullie als team daar neergezet hebben!...een dikke pluim voor jullie allemaal!,...het was gewoon heel leuk om iedere dag je verhalen te lezen.....een goede terugreis naar Best grote Kanjer!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
