verslag Barbera dag 4

Hoppakee, bikkelen vandaag! Er moet nog genoeg gebeuren en de tijd begint te dringen. Dus vanmorgen hebben vandaag met z'n allen verschrikkelijk hard lopen bikkelen. Alle 3 de leslokalen zijn nu geschilderd en voorzien van lambinaat. De wc's zijn betegeld en geschilder, de buitengevel is klaar, enz. Ook heb ik vast het voorbereidende werk gedaan vool de muurschilderingen die we morgen gaan plaatsen. De 3 leslokalen krijgen ieder een eigen thema, het Smurfenlokaal, het Dinseylokaal en het Dierenlokaal. Toen ik even geen missie meer had, kwam ik met het idee om hinkelspelletjes op de stoep te schilderen, waar de kinderen me al te graag bij hielpen. Er zijn al een paar kinderen die echt mijn vriendjes en vriendinnetjes geworden zijn, vooral Azra is helemaal gek op me. Ze was gisteren in bad geweest, dus al mijn tatoages moesten weer opnieuw getekend worden want ze wou er net zo uitzien als ik, WAUW! Het is hartverwarmend om te zien dat ik hun vertrouwen heb gewonnen en ze zodra ze op school komen naar me op zoek gaan. Met handen en voeten proberen ze me vanalles over hun leven te vertellen. Zo hoor je hier 5 keer per dag de Imam zingen, wat een erg misterieuze gewaarwording is. Natuurlijk weet ik waar dit voor dient maar ik versta er natuurlijk geen bal van! Ze vonden het geweldig dat ik wist wat dit betekende en ook best wel op de hoogte ben van hun geloof. Ik heb hen toen uitgelegd dat er in nederland ook veel moslim wonen en dat we ook moskee's hebben, alleen krijgen wij het 'gezang' van Imam niet te horen, omdat het geen oorspronkelijk Nederlands geloof is. Daarna volgde natuurlijk de vraag welk ik geloof ik heb... Geen dus, of niet in de zin dat ik in een God geloof, ik geloof gewoon in de wet van de Liefde. Hier snapte ze helemaal niks van, in hun ogen volgt iedereen een bepaald geloof. De wet van de Liefde is lastig aan hen uit te leggen. Ik geloof niet perse in een God, maar ik geloof wel dat er iets is, en noem het dan maar de Liefde. Maar leg dat maar eens uit met handen en voeten.
Toen Ad, een van mijn reisgenoten, terug kwam van het inkopen doen zei hij dat iemand hem een cadeau voor mij had meegegeven ?! Huh, ik ken hier helemaal niemand, What's up? Ik had op het terras aan de eigenaar van de Heinekenbar ( hij spreek vloeiend nederlands omdat hij 11 jaar lang tolk is geweest bij Defensie) verteld dat ik met verstandelijk gehandicapten werk. Hij kent2 vrouwen die hier in Bosnie met dezelfde doelgroep werken, en had hen over mij verteld. Zij hebben hun clienten een mooi karafje laten beschilderen voor mij, en dat kreeg ik dus vandaag. De tranen rolde meteen over mijn wangen toen ik het karaf uit de bus pakte. Het raakte me zo dat zij dit voor mij deden, terwijl ik ze nog persoonlijk ontmoed heb. Puur omdat we hetzelfde werk doen.... heel ontroerend. En ik was zeer zeker blij om te horen dat hier dus ook gezorg word voor 'mijn doelgroep'. Natuurlijk op een andere manier als dat wij in nederland kennen, maar het is er!
We hebben vandaag van 8.00 - 19.00 uur geklust in de school, dus vanavond tijd voor ontspanning. De eigenaar van de Heinekenbar, waar ik net over vertelde, heeft ons van de week aangeboden om vanavond voor ons een Boschische avvond te organiseren. Geen van alleen wisten we precies wat we konden verwachten maar we keken er allemaal naar uit. We kregen allerlei overheerlijke typische Bosnische gerechten voorgeschoteld waarbij hij uitgebreide uitleg gaf. Heel interessant, en vooral heeeeeeel erg lekker! Natuurlijk ook wat Bosnische borrels op, het typen gaat me dus niet echt gemakkelijk af, haha!

Kortom weer een super dag! Morgen nog van 8.00 - 14.00 uur bikkelen met x'n allen en daarop volgend de 'overdrachts seremonie'. De dag waar ik al heel de week naar uitkijk. We hebben verschrikkelijk hard gewerkt met z'n allen en we zijn dan ook erg benieuwd naar de reacties van de kinderen.

Liefs, Barbera