Trip naar Sarajevo
Door: toonvanherwijnen
Blijf op de hoogte en volg Antonie
14 September 2011 | Bosnië en Herzegovina, Sarajevo
Dobar Dan,
Ik zit even te verzinnen hoe ik dit verslag ga beginnen. Vandaag met het grootste deel van de groep naar Sarajevo geweest. Tijdens het project houden we de woensdag altijd vrij voor een dagje "ontspanning". Zo ook vandaag. Het werd echter een dag van uitersten voor mij en voor Barbera. Natuurlijk wilde ik Barbera deze ervaring dan ook niet onthouden. Vanmorgen waren we al vroeg voor de wekker wakker. Ik, omdat ik wist wat er op het programma stond en Barbera waarschijnlijk omdat ik al wakker was en een beetje liep te rommelen op de kamer.
Lekker ontbeten en snel de bus in richting Sarajevo. De route die we volgend verliep via Novi Travnik, waar de basis was van het Alpha Team en Busovaca, waar het Logbat en Contco zaten. Daar een cappucino gedronken om vervolgens naar Sarajevo door te rijden. Eenmaal in Sarajevo aangekomen zijn we direct doorgereden naar het "Tunnel Museum". Dit museum is opgericht ter nagedachtenis aan de tunnel die door de moslimbewoners van ,de door de Serviërs belegerde stad, Sarajevo. Om de stad te bevoorraden met voedsel, brandstof, medicijnen, troepen en de afvoer van gewonden is er een tunnel van 800 meter onder landingsbaan van het vliegveld door naar het voor de moslims veilige gebied.
In dit museum wordt ook een film vertoont over het ontstaan van de belegering van Sarajevo met beelden die niets aan de verbeelding over laten. Ik heb zelf al heel veel moeite om hier naar te kijken maar we hebben er samen toch naar gegeven om Barbera een indruk te geven over de verschrikkingen van de Balkanoorlog. Dit was natuurlijk best wel confronterend voor ons beiden maar nu weet ze wel waarom haar vader is zoals hij nu is. We hebben elkaar vastgehouden en een tijdlang even helemaal niets gezegd. We zijn ondanks de tranen toch blij dat we het museum bezocht hebben en dat er een hoop duidelijk is geworden voor Barbera. Na het bezoek aan het museum zijn we nog naar het Tito monument geweest vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de stad Sarajevo. Als je daar staat is het duidelijk dat de zwaar beschadigde stad begint te herrijzen. Er wordt heel veel gebouwd en gerestaureerd en de "wonden"van de oorlog beginnen, al is het langzaam, te vervagen.
Hierop zijn we de stad ingereden, hebben we de bussen geparkeerd en zijn we de stad ingegaan. Daar heb ik heerlijk met mijn meske daar de Turkse wijk en markt gewandeld en op een terras de wereld aan ons voorbij laten trekken. Dan is het goed te zien dat deze stad weer bruist en kleur krijgt.
Weet dat ik eindelijk weer van deze momenten intens kan genieten en dat ook voor mij de wereld mooier kleurt.
Op onze terugreis hebben we nog een kort bezoek gebracht aan de grote bergraafplaats van Sarajevo. Ik ben er al een aantal malen geweest maar ik ben nog steeds verbaasd hoe inmens groot dit is. Dan wordt je toch echt weer met beide benen op de grond gezet.
Kortom en dag vol uitersten maar heel erg goed voor mijn meske en mij.
Babsje bedankt dat je bij me bent deze reis. Ik houd van je...........
Grtz Toon...
Ik zit even te verzinnen hoe ik dit verslag ga beginnen. Vandaag met het grootste deel van de groep naar Sarajevo geweest. Tijdens het project houden we de woensdag altijd vrij voor een dagje "ontspanning". Zo ook vandaag. Het werd echter een dag van uitersten voor mij en voor Barbera. Natuurlijk wilde ik Barbera deze ervaring dan ook niet onthouden. Vanmorgen waren we al vroeg voor de wekker wakker. Ik, omdat ik wist wat er op het programma stond en Barbera waarschijnlijk omdat ik al wakker was en een beetje liep te rommelen op de kamer.
Lekker ontbeten en snel de bus in richting Sarajevo. De route die we volgend verliep via Novi Travnik, waar de basis was van het Alpha Team en Busovaca, waar het Logbat en Contco zaten. Daar een cappucino gedronken om vervolgens naar Sarajevo door te rijden. Eenmaal in Sarajevo aangekomen zijn we direct doorgereden naar het "Tunnel Museum". Dit museum is opgericht ter nagedachtenis aan de tunnel die door de moslimbewoners van ,de door de Serviërs belegerde stad, Sarajevo. Om de stad te bevoorraden met voedsel, brandstof, medicijnen, troepen en de afvoer van gewonden is er een tunnel van 800 meter onder landingsbaan van het vliegveld door naar het voor de moslims veilige gebied.
In dit museum wordt ook een film vertoont over het ontstaan van de belegering van Sarajevo met beelden die niets aan de verbeelding over laten. Ik heb zelf al heel veel moeite om hier naar te kijken maar we hebben er samen toch naar gegeven om Barbera een indruk te geven over de verschrikkingen van de Balkanoorlog. Dit was natuurlijk best wel confronterend voor ons beiden maar nu weet ze wel waarom haar vader is zoals hij nu is. We hebben elkaar vastgehouden en een tijdlang even helemaal niets gezegd. We zijn ondanks de tranen toch blij dat we het museum bezocht hebben en dat er een hoop duidelijk is geworden voor Barbera. Na het bezoek aan het museum zijn we nog naar het Tito monument geweest vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de stad Sarajevo. Als je daar staat is het duidelijk dat de zwaar beschadigde stad begint te herrijzen. Er wordt heel veel gebouwd en gerestaureerd en de "wonden"van de oorlog beginnen, al is het langzaam, te vervagen.
Hierop zijn we de stad ingereden, hebben we de bussen geparkeerd en zijn we de stad ingegaan. Daar heb ik heerlijk met mijn meske daar de Turkse wijk en markt gewandeld en op een terras de wereld aan ons voorbij laten trekken. Dan is het goed te zien dat deze stad weer bruist en kleur krijgt.
Weet dat ik eindelijk weer van deze momenten intens kan genieten en dat ook voor mij de wereld mooier kleurt.
Op onze terugreis hebben we nog een kort bezoek gebracht aan de grote bergraafplaats van Sarajevo. Ik ben er al een aantal malen geweest maar ik ben nog steeds verbaasd hoe inmens groot dit is. Dan wordt je toch echt weer met beide benen op de grond gezet.
Kortom en dag vol uitersten maar heel erg goed voor mijn meske en mij.
Babsje bedankt dat je bij me bent deze reis. Ik houd van je...........
Grtz Toon...
-
14 September 2011 - 21:37
Wil:
Hallo lieverd, ja dit was een zware dag voor jullie beiden maar deze dag was je niet alleen maar had je je dochter bij je. Dit is toch de weg voor ons om jou beter te begrijpen!
ik hoop dat jullie lekker in slaap zullen vallen want ik weet hoe emotioneel deze dag is! love you....
dikke kus voor beiden -
14 September 2011 - 21:42
Silvia:
Ik vind het indrukwekkend te lezen, van jullie samen, dat jullie deze trip hebben gedaan vandaag.
Ben trots op je Toon, en ook op je dochter!!
Morgen nog ff een dagje flink er tegenaan he?
Zet hem op!
Groetjes aan de Groep,,Tik um aan!!
-
14 September 2011 - 22:00
Robin:
Sarajevo dat wel wat met je ja, heb er per slot van rekening ook anderhalf jaar mogen vertoeven in de verschillende fases.
Ga zo door Toontje, en Babs natuulijk ook
-
15 September 2011 - 05:21
Helma:
Ja deze dag zullen jullie heel wat indrukken hebben op gedaan, en vandaag kan je het er weer uit werken wat jullie zeker goed zal doen.
Je weet waar je het voor doet !
Jullie maken weer een heleboel mensen gelukkig. Groetjes Helma
-
15 September 2011 - 05:55
Jan:
Ja Toon, de woensdag is een dag vrij van het werken maar dan is er ook meer ruimte om de omgeving op je in te laten werken. Vandaag er maar weer flink tegenaan want heb begrepen dat je nog al wat wilt afleveren op vrijdag. Allemaal de groeten en succes met de klus.
groeten Jan -
15 September 2011 - 06:35
Ronald:
Hoi kerel....
Wat goed van je dat je dit allemaal toch maar doet...
Bedankt dat je ons/mij deelgenoot maakt van ook de wat meer donkere spelonken van je leven.
Ik verslind je verslagen en je weet een goed beeld en gevoel neer te zetten van wat op je netvlies komt.
Sterkte, succes en ook de kracht van Onze Schepper...
Dat het je bijzonder mag gaan.
Groet,
Ronald. -
15 September 2011 - 07:28
Eempie:
Zoo dat was een hele heftige/emotionele dag voor jullie! Wel fijn dat jullie dit nu samen doen! Ik vind het allemaal heel knap!
Heel veel succes vandaag, zet hem op! Liefs Amy
-
15 September 2011 - 07:34
Elise:
Hé ton en barbara,
Geweldig dit verslag te mogen lezen. Ik hoop dat dit jullie allemaal helpt!
Klusse nog vandaag en dat het resultaat er mag zijn.
Groetjes xxx elise -
15 September 2011 - 08:48
Marianna:
Jeetje, kreeg helemaal kippenvel en een brok in mijn keel. Wat mooi dat jullie dit doen en dank je voor het delen van jullie reis... -
15 September 2011 - 09:33
Maira:
Zo zit hier echt met een brok in mn keel, heftig allemaal zeg..
Het is toch echt zo geweldig dat jullie dit allemaal doen!
Kunnen veel mensen nog eens een voorbeeld aan nemen.
Heel veel liefs en een dikke kus! -
15 September 2011 - 20:45
Femke:
Snotverdorie er ging iets mis dan maar op nieuw tikken.
Tja wat ga ik hier op schrijven:
Ik denk dat
1+0 was 1, nu is 1+1 2, is maar jullie er voortaan een 3 uithalen!!!!!
Geweldig dat jullie je weer voor 200% aan het inzetten zijn daar!!!
Een flink stuk stekkeren daar boven op die berg en afsluiten met een doppie doe ik in gedachte met martin en maud,maar hoeft op je vrije dag als je die nog hebt geen onwerkelijkheid te zijn!!!
Dikke kroel van mij
-
16 September 2011 - 07:38
Jolanda:
Lieve Toon en Babs,
Heb met tranen het verslag gelezen...
wat een indruk maakt het op mij. En Toon wat ben ik trots op je... weet hoe moeilijk het voor je is , en babs je bent een kanjer.....
Liefs Jolanda -
16 September 2011 - 07:40
Aleid Kaijzer:
Toon, wat moedig en sterk. Het zijn woorden, maar je verslag bracht kippevel. Mooi om te lezen dat jouw wereld langzaam aan mooier kleurt. En met dat ook de wereld om jou heen. Het kost moeite en doet pijn, maar je doet het !
Wat ontzettend fijn dat je dit zo mag delen met je dochter !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
